امام خمینی ( ره ) ، به همسرشان علاقه وافری داشتند، به طوری كه از نظر امام همسرشان، در یك طرف قرار داشت و بچه هایش در طرف دیگر و این دوست داشتن با احترام خاصی توأم بود. یادم هست یك بار كه خانم مسافرت رفته بودند، آقا خیلی دل تنگی میكردند وقتی آقا اخم میكردند، ما به شوخی می گفتیم : اگر خانم باشد، آقا می خندد و وقتی خانم نباشد، آقا ناراحتند و اخم میكنند. خلاصه، ما هر چه سربه سر آقا گذاشتیم، اخم آقا باز نشد. بالاخره من گفتم: خوشا به حال خانم، كه شما این قدر او را دوستش دارید. ایشان گفتند: خوشا به حال من كه چنین همسری دارم. فداكاری كه خانم در زندگی كرده اند، هیچ كس نكرده است. شما هم اگر مثل خانم من باشید، همسرتان، شما را این قدر دوست خواهد داشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر